Jest środa, godzina 7:35. Stoję na przystanku pod częściowo zachmurzonym niebem i czekam na autobus. Mimo tego, że jest tu ze mną tłum dojeżdżających do pracy ludzi, wszystko wskazuje na to, że każdy z nas znajdzie miejsce siedzące. Chociaż dobrze znam cel podróży, jestem nią podekscytowany i zaciekawiony. To poważna zmiana, która niedługo przyniesie spore oszczędności, a czas, który spędzałem dotąd za kierownicą, będę mógł wydajniej spożytkować.

Korzystam tu z analogii dojazdów do pracy w ciągu tygodnia, aby…